-
1 strzec
strze|c\strzecgę, \strzecże, \strzecž, \strzecżony несов. kogo-czego 1. стеречь, охранять, караулить кого-что;\strzec domu стеречь дом; \strzec granicy охранять границу;
2. беречь, оберегать кого-что;\strzec przed zemstą оберегать от мести;
3. хранить что;\strzec tajemnicy хранить тайну
* * *strzegę, strzeże, strzeż, strzeżony несов. kogo-czego1) стере́чь, охраня́ть, карау́лить кого-чтоstrzec domu — стере́чь дом
strzec granicy — охраня́ть грани́цу
2) бере́чь, оберега́ть кого-чтоstrzec przed zemstą — оберега́ть от ме́сти
3) храни́ть чтоstrzec tajemnicy — храни́ть та́йну
-
2 strzec*
strzec jak oka w głowie wie seinen Augapfel hüten;strzec się (G) sich in Acht nehmen, sich hüten (vor D) -
3 bronić
broń Boże! — God forbid!, heaven forbid!
bronić dostępu do kogoś/czegoś — to bar the way to sb/sth
bronić pracy doktorskiej — to defend one's PhD thesis lub dissertation
* * *ipf.1. + Gen. defend (sb l. sth) (przed czymś/kimś against sb/sth); bronić kraju przed wrogiem fight in defense of one's country; bronić miasta defend a city; bronić domu przed napastnikami defend one's home against aggressors.2. + Gen. l. Acc. (= strzec, chronić) protect, shield; bronić przed niebezpieczeństwem protect from l. against harm; wały broniące miasta przed powodzią embankments protecting the town against flooding; bronić pokoju keep the peace; bronić swoich interesów protect l. look after one's interests; broń Boże! l. niech Bóg broni! l. niech ręka boska broni! God l. heaven forbid!3. + Gen. (= odpierać zarzuty wobec) defend; (sprawy, idei) champion; bronić swojego stanowiska defend one's position; stick to one's guns; bronić swoich praw stand up for one's rights; bronić przyjaciół stand up l. stick up for one's friends; bronić doktoratu defend one's dissertation.4. + Acc. prawn. defend, plead the case of (sb).5. (= zabraniać) forbid ( komuś robienia czegoś sb doing sth l. to do sth); prohibit ( komuś (robienia) czegoś sb from (doing) sth); bronić komuś łowić ryby forbid sb fishing l. to fish; bronić komuś wstępu do swojego domu refuse sb entrance into one's house.ipf.1. (= odpierać atak) defend o.s.; bronić się dzielnie put up a good fight; bronić się do upadłego fight to one's last l. to one's dying breath; bronić się do ostatka fight to the last l. to the bitter end.2. (= odpierać zarzuty) defend o.s.; bronić się przed oskarżeniami defend o.s. against accusations; bronić się w sądzie defend o.s. in court.3. (= strzec się) protect o.s., shield o.s. (przed kimś/czymś from l. against sb/sth); bronić się przed złymi myślami l. od złych myśli suppress bad thoughts; bronić się przed ciekawością sąsiadów shield o.s. against the prying of one's neighbors; bronić się przed napływającymi łzami fight back tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bronić
-
4 pilnować
-uję, -ujesz; vt(dzieci, domu) to look after, to mind; ( interesów) to look after; (uczniów, robotników) perf; przy- to supervise; (porządku, prawa) to maintain* * *ipf.1. (= strzec, czuwać) watch, keep an eye on, watch over, take care of, keep tabs on; pilnować dzieci watch over the kids, look after the kids; pilnować domu mind the house; pilnować psa mind the dog; pilnować porządku maintain order; pilnować studentów na egzaminie supervise students during an exam; pilnuj swego nosa! mind your own business!2. (= przestrzegać) maintain, abide, obey; pilnować przepisów abide by the rules.ipf.1. (= czuwać nad sobą, uważać na siebie) take care of o.s., look after o.s.; (= kontrolować się) watch o.s.2. (= pilnować jeden drugiego) look after each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pilnować
См. также в других словарях:
strzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, strzegę, strzeże, strzeż, strzegł, strzegli, strzeżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czuwać nad kimś, nad czymś; mieć nadzór; stać na straży, pilnować, chronić, ochraniać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… … Słownik frazeologiczny
czujnie — czujnieej przysłów. od czujny Pies czujnie nastawił uszu. Strzec czujnie domu. ◊ Spać, sypiać czujnie «spać, sypiać lekko, nie tracąc kontaktu z otaczającą rzeczywistością» … Słownik języka polskiego
czuwać — ndk I, czuwaćam, czuwaćasz, czuwaćają, czuwaćaj, czuwaćał 1. «być czujnym, mieć się na baczności; strzec, pilnować kogoś, czegoś» Czuwał nad każdym swym słowem. Matka czuwa nad dziećmi. Psy czuwały przy domu. Warta czuwa przy bramie. ◊ Czuwać… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
pilnować — ndk IV, pilnowaćnuję, pilnowaćnujesz, pilnowaćnuj, pilnowaćował, pilnowaćowany 1. «strzec czegoś, czuwać nad kimś lub nad czymś, stać na straży; dozorować, doglądać kogoś lub czegoś; zajmować się czymś, dbać o kogoś, o coś» Pilnować dzieci.… … Słownik języka polskiego